Για τον απατεωνίστικο τρόπο που δουλεύει το τραπεζικό και γενικά το παρόν οικονομικό σύστημα έχουμε ξαναμιλήσει (π.χ. εδώ). Αυτό τον καιρό έμαθα λοιπόν ότι οργανώνεται μία κίνηση αρκετά ενδιαφέρουσα, και σίγουρα πρωτάκουστη για τα ελληνικά δεδομένα, η οποία αφορά την “εκδίκηση” των Ελλήνων απέναντι στις τράπεζες. Τράπεζες που παρανομούν κατ’επανάληψη (π.χ. αυτά), που ανεβάζουν τα επιτόκια των δανείων στα ύψη ενώ καταποντίζουν τα επιτόκια των καταθέσεων, που όταν μειώνονται τα κέρδη τους απαιτούν “πακέτα σωτηρίας” από τα λεφτά των φορολογουμένων, που δανείζονται από τα νομισματικά ταμεία και κεντρικές τράπεζες με 1% και δανείζουν στο ελληνικό κράτος με 5%, που αγοράζουν τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και θησαυρίζουν με τα μέτρα λιτότητας και πολλά άλλα. Το να πετάει κάποιος μία πέτρα ή μία μολότωφ σε μία τράπεζα είναι επιεικώς ανεγκέφαλο. Το πολύ πολύ να σκοτώσεις τον συνάνθρωπό σου, που μπορεί να βρισκόταν εκεί και παρά την θέλησή του.

Αφού υπάρχει καλύτερος τρόπος.

Κάντε αναζήτηση στο google: “bank run”.

Τότε θα καταλάβετε ότι ο πρωθυπουργός δεν φοβάται ούτε μολότοφ, ούτε πέτρες, ούτε βόμβες και πολύ περισσότερο δεν φοβάται το βρισίδι που τρώει κάθε μέρα. Αυτό που φοβάται, αυτό που τρέμει, αυτό που τον κάνει να μην κοιμάται, είναι ο εφιάλτης ενός “bank run”! Bank run ονομάζουμε την μαζική ανάληψή των καταθέσεων των πελατών μιας τράπεζας την ίδια μέρα. Γνωρίζοντας ότι οι τράπεζες ουδέποτε είχαν τα λεφτά που αναφέρονται στους υπολογιστές και στα τεφτέρια τους (μιας και δανείζουν αέρα κοπανιστό), με την απλή αυτή πράξη η τράπεζα κατεβάζει ρολά και βαράει πτώχευση σε μία μέρα. Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια παράνομη διαδικασία, αλίμονο αν η ανάληψη των καταθέσεών σας θεωρηθεί παράνομη, αλλά πρόκειται για την επίδειξη της δύναμής σας. Βάλτε τα σε σεντούκια, θάψτε τα στον κήπο, κάτω από το στρώμα, οπουδήποτε παρά στις τράπεζες.

» Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο… «

Το παρακάτω είναι επίσημη επιστολή της Ένωσης Ελλήνων Χημικών προς τον Γιωργάκη, αλλά τι ξέρουν αυτοί, ε;

Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Ανάμεσα στα τραγικά γεγονότα της περασμένης εβδομάδας που χαρακτήρισαν, άδικα, μια μαζική και με λίγες εξαιρέσεις από τη δράση ακραίων στοιχείων, ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας για την οικονομική επιβάρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων, θα θέλουμε να ξεχωρίσουμε και να επαναφέρουμε το θέμα της χρήσης χημικών ουσιών-δακρυγόνων από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης για την καταστολή και διάλυση του πλήθους.

Επιχειρώντας αρχικά μια επιστημονική προσέγγιση είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δακρυγόνα που είναι σε χρήση από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας  περιέχουν τη χημική ουσία CS (ορθοχλωροβενζινομαλονονιτρίλη) η οποία κατατάσσεται στα χημικά όπλα. Είναι όμως 10 φορές πιο δραστική από αντίστοιχες ουσίες που εμπεριέχονταν σε δακρυγόνα στο παρελθόν.
Η χημική ουσία CS μπορεί να αποβεί τοξική εφόσον ριχτεί από μικρή απόσταση- λιγότερο από πέντε μέτρα- στο πρόσωπο ανθρώπων και μέσα σε κλειστό χώρο. Όταν το CS εισέρχεται στον λάρυγγα μέσω της εισπνοής προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και ερεθισμό των ματιών. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε διάτρηση του στομάχου, αφού ανακατεύεται με το σάλιο και εισέρχεται στο πεπτικό σύστημα. Το CS -κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις- μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα ή ακόμη και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC). Πρόσφατες διεθνείς μελέτες συσχετίζουν την ουσία αυτή και με θανάτους, σε περιπτώσεις εισπνοής πολύ μεγάλων ποσοτήτων.

Ιστορικά, θα θέλαμε να αναφέρουμε επίσης ότι η χρήση των αερίων CS και CN, βασικότερων συστατικών των σύγχρονων ‘δακρυγόνων’, από τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ανάγκασε τον ΟΗΕ να καταλήξει στην Απόφαση 2603/16-12-1969, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων, ‘καλούνται τα κράτη-μέλη να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση, που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης να έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον’.

» Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο… «